Fraudebeleid

Vertrouwen is de basis in een verzekeringsrelatie

Voor een goede relatie tussen Gouda & Bredius en haar klanten is vertrouwen de basis. We gaan er vanuit dat onze klanten de waarheid vertellen.
Uit verschillende onderzoeken blijkt echter dat een kleine groep klanten misbruik maakt van dit vertrouwen. Zij plegen fraude. Uit dezelfde onderzoeken blijkt ook dat veruit de meeste klanten vinden dat we verzekeringsfraude hard moeten aanpakken. Dat is logisch. Want hoe meer fraude er gepleegd wordt, hoe hoger de premie. Dat willen wij graag voorkomen door bij schadeclaims en bij verzekeringsaanvragen te kijken of deze terecht en juist zijn.

Hoe vindt controle op fraude plaats?

Bij de aanvraag van een verzekering gaan wij, Gouda & Bredius, na met wie wij zaken doen. We controleren altijd de identiteit van de aanvrager. Maar ook de identiteit van de uiteindelijk belanghebbende van een verzekering of financiële dienst. Dat doen wij opnieuw als wij een schadeclaim uitbetalen. Wij controleren dan ook of iemand op een sanctielijst (1) staat.

Daarnaast maakt Gouda & Bredius bij het acceptatieproces en bij de schadebehandeling gebruik van de CIS databank. In deze databank staan de schadeclaims geregistreerd die bij de verzekeraars ingediend zijn. Ook worden ontzeggingen van rijbevoegdheid in deze databank opgeslagen, hetgeen belangrijke informatie is bij een aanvraag voor een autoverzekering.

Registraties van (pogingen tot) verzekeringsfraude worden ook in de CIS databank opgeslagen. De gegevens die op een aanvraag- of schadeformulier worden ingevuld, worden gecontroleerd met de informatie die in de CIS databank beschikbaar is. Kijk voor meer informatie op de website van Stichting CIS: www.stichtingcis.nl .

Wat valt er allemaal onder het begrip verzekeringsfraude? Onder andere het misbruik maken van een verzekering om een (hogere) uitkering te ontvangen waarop men geen recht heeft. Ook gegevens vervalsen of niet eerlijk opgeven om een verzekeringsdekking te krijgen die men anders niet zou kunnen krijgen, valt hieronder.

Voorbeelden van fraude zijn:

• het niet eerlijk opgeven van de benodigde informatie aan de verzekeraar;
• het niet eerlijk vertellen hoe de schade is ontstaan;
• het veranderen van bedragen op nota’s;
• meer claimen dan de werkelijk geleden schade;
• een afgewezen schade nogmaals indienen maar met een andere oorzaak.
• Opzettelijk schade veroorzaken en doen alsof het een ongeluk was;
• Een letselschade voorwenden of een letsel overdrijven;

Nadat Gouda & Bredius heeft geconstateerd dat er sprake is van een vermoedelijke fraude wordt de betreffende verzekeraar ingelicht en zal het verder in behandeling nemen.

Voorkom misverstanden

Voorkom fouten en onduidelijkheden. Weet u bijvoorbeeld bij het invullen van een formulier niet goed wat wij bedoelen met een bepaalde vraag?
Neem dan contact op met uw adviseur. Dit geldt ook wanneer u bijvoorbeeld niet goed weet op welke manier u moet handelen bij een schademelding. Of als u niet weet welke informatie u moet verstrekken bij het indienen van een schadeclaim. Door even te bellen met uw adviseur voorkomen we samen misverstanden.

Coördinator fraudebeheersing

Verzekeraar zet gekwalificeerde specialisten in die zich bezig houden met het voorkomen, opsporen en bestrijden van verzekeringsfraude. Bij de verzekeraar werken coördinatoren fraudebeheersing die als (kandidaat)register coördinator zijn ingeschreven in het Register Coördinatoren Fraudebeheersing. Dit register valt onder de verantwoordelijkheid van het Verbond van Verzekeraars en wordt beheerd door het Nederlands Instituut voor Registerexperts (Nivre).

Hoe spoort verzekeraar fraude op?

Verzekeraar gebruikt verschillende manieren om de waarheid te achterhalen en zo fraude op te sporen. Uiteraard houden zij zich hierbij aan de geldende wet- en regelgeving, zoals de Wet Bescherming Persoonsgegevens en de Gedragscode Persoonlijk Onderzoek.
Zo controleert zij op fraude:

• Zij kan onderzoek (laten) doen naar iemands gedragingen of informatie (laten) verzamelen die van belang kan zijn voor het afsluiten van een verzekering, beoordelen van het recht op schadevergoeding of bepalen van de omvang van de verzekeringsuitkering.
• Zij kan persoonsgegevens verzamelen en verwerken die op andere wijze en uit andere bronnen zijn verkregen dan van de betrokken persoon zelf. Bijvoorbeeld uit openbare bronnen zoals het kentekenregister van de RDW, de registers van de Kamer van Koophandel, het Kadaster en internet. Maar ook informatie verkregen van andere personen zoals tipgevers of getuigen.
• Zij kan informatie verzamelen door bijvoorbeeld technisch-, tactisch- en persoonlijk onderzoek uit te (laten) voeren. Denk hierbij onder andere aan het (laten) observeren of interviewen van personen, ongevalsanalyse, notacontrole, brand(technisch)onderzoek en onderzoek naar braaksporen.
• Zij maakt gebruik van relevante informatie uit het waarschuwingssysteem voor financiële instellingen en kan informatie uitwisselen met andere verzekeringsmaatschappijen.
• Zij zet voorspellende software in. Deze software maakt onderscheid tussen claims die direct worden goedgekeurd en claims die moeten worden onderzocht op eventuele fraude.

Uitvoeren onderzoeken

Een aantal onderzoeken voert verzekeraar zelf uit, maar een aantal ook niet. Voor sommige onderzoeken schakelt verzekeraar externe onderzoeksbureaus in. Met deze onderzoeksbureaus zijn afspraken gemaakt. Zij moeten zich houden aan de wet- en regelgeving voor het uitvoeren van de onderzoeken en het verwerken van persoonsgegevens.

Wat doet verzekeraar indien er sprake is van een vermoeden van fraude?

Zodra verzekeraar voldoende feiten heeft verzameld om te kunnen stellen dat er mogelijk sprake is van frauduleus handelen, brengt zij de betrokken persoon hiervan op de hoogte. Dit kan zij zelf doen, maar zij kan ook een onderzoeksbureau vragen om dit doen. De betrokken persoon krijgt dan de gelegenheid aanvullende uitleg te verschaffen. Hierna bepaalt verzekeraar of zij maatregelen treft.

Welke maatregelen treft Gouda & Bredius en/of verzekeraar?

Als wij, Gouda & Bredius, of de verzekeraar vermoeden dat er sprake is van fraude dan worden de volgende acties ondernomen:

1. Bij een schadeclaim wordt de verzekerde over de twijfels met betrekking tot de opgegeven schadeoorzaak en/of schadeomvang geïnformeerd.
2. Bij een verzekeringsaanvraag of -wijziging informeren we de verzekerde over het feit dat we over informatie beschikken waaruit blijkt dat zijn/haar opgave niet correct is.
3. We informeren de verzekeraar over hetgeen we hebben geconstateerd.
4. De verzekeraar neemt contact op met de verzekerde om de zaak te bespreken.
5. De schadeclaim wordt niet vergoed of zelfs teruggevorderd.
6. De verzekeringsaanvraag of –wijziging wordt niet geaccepteerd.
7. De verzekering wordt opgezegd. Dit kan ook gelden voor andere verzekeringen die bij ons zijn ondergebracht.
8. De verzekeraar registreert de verzekeringnemer en/of de verzekerde in de CIS databank voor de bewezen fraude.
9. De verzekeraar doet eventueel aangifte bij de politie.

Terugvorderen kosten

Voor de interne onderzoekskosten geldt een standaard schadevergoeding van € 532,00.
Dit bedrag wordt door SODA (Service Organisatie Directe Aansprakelijkstelling) verhaald. Bovenop het standaardbedrag kan SODA namens de verzekeraar ook overige gemaakte kosten of ten onrechte betaalde schade terugvorderen. Daarnaast kan verzekeraar als er bij het aanvragen van een verzekering sprake is van fraude, interne kosten ad. €101,- in rekening worden gebracht. Meer informatie over SODA vind je op www.so-da.nl.

Doet verzekeraar aangifte bij de politie?

Verzekeraar doet aangifte als zij een fraude ontdekt. Ze doet ook aangifte als zij op basis van vastgestelde feiten een ernstig vermoeden van fraude heeft.

Hoe informeren wij de fraudeur?

De fraudeur stellen we schriftelijk op de hoogte van de maatregelen die wij nemen.

(1)
In Nederland mag je geen handel drijven met personen, organisaties of landen waarvoor sancties gelden. Daarom moeten we als verzekeraar weten welke natuurlijke personen de uiteindelijke belanghebbende zijn van een rechtspersoon of personenvennootschap met wie wij een verzekering aangaan of aan wie wij een uitkering doen. We vragen dus altijd naar de identiteit van de uiteindelijk belanghebbende(n). Vervolgens kijken we of deze natuurlijke personen op een sanctielijst staan. Deze verplichting hebben wij vanuit de Sanctiewet 1977 en de Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme.